puurheid

Achter mijn huis is een bron, de mensen komen er hun was doen en wassen er zich vaak. Ze hebben de keuze om dit beneden aan de bron te doen of om op een rots te staan zodat ze een mooi overzicht hebben in mijn tuin en huis. Wat zou jij doen als je de keuze hebt tussen braafjes je werk doen in het saaie ritme dat je kent of het leven van een Mzungu te observeren en de nodige commentaar te leveren? Hier weten ze het wel; optie één belandt onmiddellijk in de vuilbak en de blanke zal geobserveerd worden door heel de gemeenschap, eventueel kan er nog een aflossing van de wacht besproken worden. In België zouden de mensen proberen om dit op een stiekeme manier te doen, in Malawi ontbreken enkel de chips en de popcorn om het zo mogelijk nog aangenamer te maken en het gevoel van goede film te stimuleren. Als het kijken dan saai begint te worden gaan ze over tot de volgende stap, namelijk: nodig jezelve eens uit bij een vreemde. Van op de rots wordt er dan naar mij geroepen of een klapke tot de mogelijkheden behoort. Dat zij chechewa spreken en ik voornamelijk Engels speelt geen rol, de volgende stap moet en zal gezet worden, een gesprek is meer dan noodzakelijk. Zo gaat het elke dag: ergens mooi, soms iets minder mooi, maar zeker puur. Vandaag wandelde ik naast het bronnetje, een stuk of zeven kindjes zaten naakt in één of ander badje. Ik stak mijn hand naar hen op, ogenblikkelijk gingen al de handjes in de lucht om terug te wuiven, de kindjes waren echt nog heel klein, toch was er geen volwassene te bespeuren. Geen nood, ze wisten wat te doen, de oudste van de kleintjes nam het hef in handen. Het beeld dat ik te zien kreeg was fantastisch. Van op mijn veranda hoorde ik ze nadien lachen en zingen. Ik kan niet anders dan vertederd zijn, ik voel geluk in me opborrelen omdat ik dit mag ervaren. Ik heb me de laatste maanden geregeld afgevraagd waarom ik toch zo graag naar Malawi wou komen, gemakkelijk is iets anders, het beeld van de kindjes gaf me een heel duidelijk antwoord. Als ik ‘al is het maar even’ zulke momenten ervaar dan voel ik me gelukkig. In Malawi kom je zeer geregeld met zulke situaties in aanraking. Ik voel me vereerd omdat ik getuige of deelnemer mag zijn. Ook de natuur is op het ogenblik in zijn puurste vorm, mijn huis staat tussen de mais, overal vogelkreten. Het herinnert me aan de tijd dat ik klein was. Wanneer ik buiten zit heb ik niet veel nodig om in mijn gedachten en gevoel terug te reizen naar mijn kindertijd. De tijd die we doorbrachten op de boerderij, onbezorgd, onbekommerd, zoals kinderen kunnen zijn. Het brengt me tot rust en zorgt weer voor een opborrelend gevoel van geluk om de mooie kindertijd die ik heb mogen beleven, een warme tijd.
Maar zoals bij bijna alles het geval is bestaat puurheid niet alleen in een mooie vorm, het kan ook een lelijke vorm aannemen. Is het daarom iets slecht? Ik ben tot de conclusie gekomen van niet, als het puur is, is het voor mij iets intens, intense zaken kan je niet zo maar naast je neerleggen waardoor je wordt gedwongen om stil te staan bij zaken. Het kan heel pijnlijk zijn, vermoeiend, een traan is nooit ver af maar het is wel echt, dus in mijn ogen is het mooi. Op het ogenblik dat ik de tranen voel branden kan ik het mooie er niet van zien maar als ik terugkijk op de voorbije periode en de vreugde en pijn die ik gevoeld heb dan kan ik niet anders zeggen dan dat ik hier echt leef: op het scherp van de snee. Het leven is niet altijd vreugde en plezier, de andere kant is er ook. Door ze beide te ervaren waardeer je de mooie dingen des te meer. Ik durf zelfs zeggen dat ik het positieve van het minder mooie meer en meer waardeer. Mijn voorlopige samenvatting van mijn verblijf is dan ook dat al mijn ervaringen, mooie en minder mooie, moeilijke en gemakkelijke me een completer mens maken. Je ziet, een mens wordt hier een echte filosoof, in al zijn puurheid.
Liefste moeke, het is nu zes februari, een gelukkige verjaardag. Normaal probeer ik maandelijks één keer iets op mijn blog te zetten maar vandaag is het ook voor mij om één of andere reden een speciale dag, ik weet dat je dit stukje schrijfsel zal weten waarderen, het is mijn cadeautje voor jou.
Veerle